TaeJongHo: Zabijasz moje serce, skarbie.

<podkład>

Ma mnie. Mają mnie.

Odurzonego zapachem ich ciał. Rozpalonego ciepłem ich skóry. Bezbronnego przed pragnieniem ich dotyku. Zimnych dłoni - sunących od pleców aż po pośladki. Ciepłych - spacerujących w górę po mojej klatce piersiowej.

- Zabijasz moje serce, skarbie - szepcze, kiedy palce Minho znajdują się na moim karku, a on jednym ruchem sprawia, że upadam na kolana.

Przed moim oczami tylko jego gorący członek - musisz wiedzieć, kiedy poddać się prosząc o miłość - biorę go do ust.

- Mordujesz mnie od środka -  mruczę, kiedy Jonghyun wchodzi we mnie ostro od tyłu.

Dusze się. Chce złapać oddech, ale nie mogę. Po chwili przypominam sobie, że przecież nie potrzebuje powietrza.

Noc jest długa. Noc jest gorąca. Nie ma w niej nic w co można wierzyć - przecież to tylko sny, głuptasie.

Kim wplata palce w moje włosy. Nachyla się. Szepcze do ucha. Jęczę, gdy jego ruchy przyspieszają.

Kłamię: Wołałbym ich nigdy nie posmakować.

Minho dochodzi. Pochyla się. Dotyka mojego podbródka.

- Zbyt długo bawiłeś się w chowanego - sączy mi słowa jak płynny narkotyk, po czym zlizuje z mojego policzka pamiątkę swojego uniesienia.

Słyszę bicie jego serca. Oddaje mu swoją dumę, a on zabiera mnie między dźwięki dzikiej rozkoszy. Stąd nie ma ucieczki.

Hej, kotku, masz tylko jedno a nie dziewięć uderzeń zegara. Nie zgubisz swojego strachu, między dwoma ocierającymi się o ciebie ciałami.

Jonghyun wychodzi ze mnie. Przekręca gwałtowanie w swoją stronę sprawiając, że kosmyki włosów tanczą przed moimi oczami, a jego usta stykają się z moją szyją.

Próbowałeś zrozumieć, dlaczego umierasz przy akompaniamencie dwóch oddechów przy swojej szyi? Nikt cię nie ostrzegł przed uczuciem, Taemin? Nie było nikogo takiego, kto by wyłączył twoje serce? Teraz jest już późno. Teraz rozumiesz już zbyt wiele.

Minho zaciska dłonie na moich pośladkach. Czuje ciepło, kiedy jego oddech nadchodzi wraz z językiem, przesuwając się po wnętrzu mojego ucha. Karmi mnie szeptem, który jak barwy rozszczepiające się w pryzmacie, przechodzi od cichych słów, po bardziej wyraźne dźwięki nazywające jego podniecenie.

Czuje jakieś zimne palce na swoim nadgarstku, obracające moją rękę wewnętrzną stroną do ich właściciela. Chłodny dotyk, krętą ścieżką płynie po mojej skórze.

Już czas kochanie, czas pogrzebać twoje serce w popiołach.

- Pocałuje mnie - szepcze jeszcze gdzieś w czasie gdy się wypalam. - Abym mógł marzyć, że to kiedyś będzie coś więcej.